به گزارش همشهری آنلاین، شهرها منشأ اصلی فعالیت‌های انسانی به حساب می‌آید که منابع طبیعی در آن‌ها به طور شگفت‌آوری در حال مصرف است. پایداری در شهرها از مهم‌ترین موضوعاتی است که در چند دهه اخیر مورد بحث برنامه‌ریزان قرار گرفته است که این حوزه، فقط نگرانی‌های زیست‌محیطی را در بر نمی‌گیرد، بلکه شامل رونق اقتصادی، زیست‌پذیری و شمول اجتماعی نیز می‌شود. اخیراً بسیاری از مدیران سراسر دنیا توجه خود را بر رابطه بین طراحی شهری و پایداری متمرکز کرده و به این نتیجه رسیده‌اند که شکل و تراکم یک شهر می‌تواند آینده آن را به طور قابل‌توجهی تحت تأثیر قرار دهد.
بسیاری از محققان بر این باورند که ایجاد شهرهای فشرده بهترین رویکرد برای رسیدن به پایداری شهری است چرا که ویژگی‌هایی نظیر رونق دوباره مناطق مرکزی، توسعه سازه‌ها با تراکم بالا، توسعه چندمنظوره و برخورداری از خدمات اساسی مانند مراکز درمانی، پارک‌ها، مدارس، مراکز تفریحی و سرگرمی را دارد. شهرهای فشرده مزایای بسیاری دارد که می‌تواند ادعای محققان مبنی بر افزایش پایداری را تا حد زیادی اثبات کند. در ادامه به معرفی مهم‌ترین مزایای این شهرها پرداخته می‌شود.
مراکزی برای انجام فعالیت‌های اجتماعی و تجاری
معماران یا برنامه‌ریزان شهری در طراحی شهرهای فشرده مدرن، توسعه یک‌منظوره سازه‌ها و مالکیت خودروها بر معابر شهری را به طور کامل کنار می‌گذراند و در عوض، مناطقی احداث می‌کنند که در آن‌ها، مردم احساس رضایت دارند، ضمن این‌که پویایی جسمی آن‌ها در سطح بسیار بالایی قرار دارد. علاوه بر این، طراحی معابر در این شهرها به گونه‌ای است که در آن‌ها، خودروها کمترین نقش را در عبور و مرور مردم ایفا می‌کند و تردد سبز جای آن را می‌گیرد.
در نهایت این‌که زیرساخت‌های تردد در شهرهای فشرده مدرن به گونه‌ای طراحی می‌شود که فرصت کافی برای رفت‌وآمد از طریق سیستم‌های حمل‌ونقل سبز افزایش می‌یابد، ضمن این‌که همه روزه بر تعداد افرادی افزوده می‌شود که به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای انجام امور روزمره خود روی می‌آورند.
وجود جوامع اجتماع محور در شهرهای فشرده مدرن
شهرهای فشرده پایدار، سکونتگاهی ایده‌آل برای توسعه جوامع اجتماع-محور است که در آن‌ها ساختار شهری سازگار با تمام فرهنگ‌ها طراحی می‌شود. در این شهرها مردم به عنوان اولویت اصلی طراحی مورد توجه قرار می‌گیرد و در فرآیند طراحی، فرصت برقراری ارتباط مستقیم میان برنامه‌ریزان و مردم فراهم می‌آید. این شهرها خواه در مناطقی گرم یا سرد و فقیر یا غنی شکل گیرد، از شرایطی مساعد برخوردار است که سلامت و رفاه را برای ساکنان خود به ارمغان می‌یاورد.
نزدیکی خدمات و مراکز عمومی به یکدیگر
بدون شک، نزدیک بودن همه امکانات شهری نظیر فضاهای عمومی، چشم‌اندازهای طبیعی و مراکز فناوری شهری می‌تواند کیفیت هوا و زندگی را در شهرهای فشرده به طور چشمگیری بهبود ببخشد. از دیگر مزایای فشرده بودن این شهرها می‌توان به حفظ شدن حومه‌ها از توسعه‌های شهری اشاره کرد که خود می‌تواند در افزایش پایداری نقش مهمی ایفا کند. تمرکز بر فعالیت‌های مختلف به جای انجام فعالیت‌های مشابه می‌تواند به کارآمدی انرژی کمک زیادی کند و در کاهش انتشار گازهای آلاینده نیز سهیم باشد.
وجود حس اشتراک میان مردم
یکی از مهم‌ترین مزایای شهرهای فشرده، برخورداری از فرصت‌های بیشتر برای افزایش کارآمدی میان مردم است. در این شهرها بسیاری از فعالیت‌ها به صورت مشترک توسط افراد انجام می‌شود و در نتیجه، نیاز به خودرو برای سفر کاهش می‌یابد و در نهایت این‌که، مصرف انرژی ناشی از وسایل حمل‌ونقل به حداقل می‌رسد. از سوی دیگر، کاهش عبور و مرور از طریق وسایل نقلیه، کاهش تراکم و بهبود کیفیت هوا را در پی دارد که این امر به سهم خود می‌تواند مردم را به تردد سبز از طریق پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری سوق دهد.
برخورداری از چشم‌اندازهای شهری ارزشمند
شهرهای فشرده از خیابان‌های کمتری برخوردار است، با این حال فضاهای عمومی بیشتری را در بر می‌گیرد. پارک‌ها، باغ‌ها، درختان و سایر چشم‌اندازهای شهری سایه‌های گیاهی کافی به وجود می‌آورد و به خنکی خیابان‌ها و سازه‌ها در تابستان کمک زیادی می‌کند. شهرها عمدتاً بین یک تا دو درجه سانتی‌گراد گرم‌تر از حومه‌های خود است چرا که پوشش گیاهی کافی ندارد. با این حال، در شهرهای فشرده فضاهای سبز به میزان کافی موجود است و همین امر انتشار گازهای آلاینده را به حداقل می‌رساند، ضمن این‌که سایبان آن‌ها نیز نیاز به استفاده زیاد از دستگاه‌های تهویه هوا را کاهش می‌دهد که این قابلیت به سهم خود در به حداقل رساندن انتشار کربن نقش مهمی ایفا می‌کند.
منبع: ایمنا
نظر شما